วิธีการ เลี้ยงเลิฟเบิร์ด

ภายในบทความนี้:ซื้อเลิฟเบิร์ดหาที่อยู่ให้กับเลิฟเบิร์ดของคุณให้อาหารแก่เลิฟเบิร์ดดูแลและฝึกเลิฟเบิร์ด

เลิฟเบิร์ดเป็นนกแก้วตัวเล็กที่มีขนหลากสีสันและมีบุคลิกน่าขำ ในฐานะสัตว์เลี้ยง นกชนิดนี้ซื่อสัตย์และขี้เล่นกับเจ้าของ หากได้รับการดูแลและเอาใจใส่อย่างเหมาะสม เลิฟเบิร์ดอาจมีชีวิตระหว่าง 8 - 12 ปี หรืออายุยืนกว่านั้น^[1]หนึ่งในตำนานซึ่งเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลาย เกี่ยวกับการเลี้ยงเลิฟเบิร์ดก็คือ จำเป็นต้องเลี้ยงเป็นคู่เพื่อสวัสดิภาพของพวกมันเอง หากไม่ทำเช่นนั้น เลิฟเบิร์ดจะทุกข์ทนหรืออาจจะตาย อันที่จริง ผู้เพาะพันธุ์ส่วนใหญ่โต้แย้งเรื่องประเด็นนี้ โดยแนะนำให้เลี้ยงเลิฟเบิร์ดเป็นสัตว์เลี้ยงเพียงตัวเดียว ให้เจ้าของทำตัวเป็นสมาชิกในฝูง^[2]

ส่วน1

ซื้อเลิฟเบิร์ด

1. 
   

   
   1
   ไม่ต้องกังวลว่าจะต้องซื้อเลิฟเบิร์ดเกินหนึ่งตัว หรือต้องช่วยสานสัมพันธ์เลิฟเบิร์ดของคุณกับเลิฟเบิร์ดอีกตัวหนึ่ง. สิ่งที่ตรงกันข้ามกับความเชื่อยอดนิยมก็คือ การซื้อเลิฟเบิร์ดมาเลี้ยงเพียงตัวเดียว ไม่ได้ทำให้นักเพาะพันธุ์และผู้เชี่ยวชาญกังวลใจ จึงไม่ต้องวิตกจนเกินไปว่าจำเป็นจะต้องซื้อเลิฟเบิร์ดเกินหนึ่งตัว อันที่จริง การที่คุณจะนำเลิฟเบิร์ดอีกตัวหนึ่งมาแนะนำกับเลิฟเบิร์ดของคุณในภายหลังอาจเป็นอันตรายได้ เพราะตัวที่อายุมากกว่าอาจพยายามทำร้ายหรือฆ่านกตัวที่มาใหม่ ส่วนความเสี่ยงอีกประการหนึ่งของการเลี้ยงเลิฟเบิร์ดมากกว่าหนึ่งตัวก็คือ นกทั้งคู่จะต้องการผูกสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน แทนที่จะผูกสัมพันธ์กับคุณผู้เป็นเจ้าของ^[3]
   

   • หากคุณต้องการจริงๆ ที่จะเลี้ยงเลิฟเบิร์ดมากกว่าหนึ่งตัวในคราวเดียวกัน จงแนะนำให้นกทั้งสองตัวรู้จักกันตอนที่ทั้งคู่ต่างยังเด็กมาก ฝูงเลิฟเบิร์ดมีลำดับชั้นในวงสังคม ดังนั้นจึงมีนกจ่าฝูงตัวหนึ่ง และนกทุกตัวจะทำตามจ่าฝูงตัวนั้น
   • อีกตำนานหนึ่งซึ่งเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายคือ เลิฟเบิร์ดสามารถจะโหดร้ายหรือก้าวร้าว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นกตัวเมียซึ่งกำลังทำเครื่องหมายแสดงอาณาเขตของมัน หรือกรงของมัน นักเพาะพันธุ์ส่วนใหญ่เห็นพ้องว่าเลิฟเบิร์ดตัวผู้เป็นสัตว์เลี้ยงที่ดีกว่า แม้ตัวผู้จะสามารถแสดงพฤติกรรมหวงอาณาเขต และส่งเสียงร้องเวลามีนิ้วยื่นเข้าไปในกรง เลิฟเบิร์ดส่วนใหญ่ทั้งตัวผู้และตัวเมียมีอารมณ์ปรวนแปรเล็กๆ เพื่อที่จะลดผลกระทบจากความก้าวร้าวใดๆ ของพวกมัน มีความสำคัญที่คุณจะฝึกนกของคุณเพื่อป้องกันไม่ให้คุณถูกมันจิก
2. 
   

   
   2
   ทำตัวให้คุ้นเคยกับเลิฟเบิร์ดสายพันธุ์ต่างๆ . มีเลิฟเบิร์ดหลากหลายสายพันธุ์ แต่สามสายพันธุ์ยอดนิยมที่สุดประกอบด้วย:
   

   • เลิฟเบิร์ดชนิดไม่มีขอบตา (Peach-faced lovebirds) เป็นสายพันธุ์ที่เลี้ยงกันมากที่สุด ตัวสูง 5 นิ้ว มีขนสีเขียวกับฟ้าและใบหน้าสีแดงอมชมพู มีการผสมพันธุ์เลิฟเบิร์ดชนิดไม่มีขอบตาจนกลายพันธุ์ มีสีหลากหลายนับร้อยๆ สี ตั้งแต่นกเผือกสีขาวล้วน ไปจนถึงสีม่วงเข้ม
   • เลิฟเบิร์ดหัวดำ (Masked lovebirds) สายพันธุ์นี้มีขอบตา มีหัวสีดำ จะงอยปากสีส้ม ขนอกสีเหลืองและปีกสีเขียว นักเพาะพันธุ์บางคนมองว่าเลิฟเบิร์ดหัวดำกร้าวร้าวมากกว่าอีกสองสายพันธุ์ซึ่งพบได้ทั่วไป
   • เลิฟเบิร์ด ฟิชเชอร์’ส (Fischer’s lovebirds) หรือรู้จักกันในชื่อ นกเลิฟเบิร์ดชนิดมีขอบตา (Eye-ring lovebirds) เพราะมีขอบตาสีขาวรอบดวงตา มีขนาดเล็กกว่าชนิดไม่มีขอบตากับชนิดหัวดำ และเสียงร้องแหลมสูงแตกต่างจากสายพันธุ์อื่นอย่างชัดเจน นักเพาะพันธุ์ส่วนมากเห็นพ้องกันว่า เลิฟเบิร์ด ฟิชเชอร์’ส ก้าวร้าวมากกว่าชนิดไม่มีขอบตาและชนิดหัวดำ
3. 
   

   
   3
   มองหาเลิฟเบิร์ดตามร้านขายสัตว์แถวบ้าน. ร้านขายสัตว์เลี้ยงส่วนใหญ่จะมีเลิฟเบิร์ดขาย ซึ่งน่าจะเป็นชนิดที่ไม่มีขอบตากับชนิดมีขอบตา ก่อนที่คุณจะซื้อเลิฟเบิร์ด จงตรวจสอบดังต่อไปนี้ :^[4]
   

   • นกที่มองดูมีสุขภาพดี สมควรจะกระปรี้กระเปร่า กระฉับกระเฉง และตื่นตัวพร้อมกับมีดวงตาใสกระจ่าง พวกมันสมควรมีแผ่นหนังที่คลุมจะงอยปากด้านบนชัดเจน หรือมีเนื้อมากบริเวณจมูก และรูจมูก หรือโพรงจมูก
   • เฝ้าดูตอนนกกินและดื่มเพื่อให้แน่ใจว่านกของคุณเจริญอาหารดี นกสมควรได้รับการดูแลอย่างดี ขนมันวาวและเป็นระเบียบ ขนส่วนใหญ่สมควรแบนเรียบไปกับตัวนก ไม่ฟูหรือชี้ตั้ง เท้าและขาของนกสมควรเรียบ ปราศจากก้อนนูน ตกสะเก็ด และเกล็ดหยาบกระด้าง
   • นกสมควรร่วมเปล่งเสียงไปกับคุณไม่ว่าจะทำเสียงจ๊อกแจ๊ก เสียงเคาะ และเสียงผิวปาก เลิฟเบิร์ดส่วนใหญ่ตื่นเต้นที่จะได้สื่อสารกับคนหน้าใหม่ๆ แม้ว่าบางตัวอาจจะขี้อาย หรือ อาจจะทำตัวคุกคามรอบๆ ตัวคนหน้าใหม่ๆ นกที่มีสุขภาพดีจะมีความเชื่อมั่นและอยากรู้อยากเห็น แต่ก็จะระมัดระวังและตื่นตัวด้วยเช่นกัน
   • หากเป็นไปได้ จงขออุ้มหรือจับนก จงทำให้แน่ใจว่านกสนใจจะมีปฏิสัมพันธ์กับคุณ และไม่จิกหรือใช้จะงอยปากงับคุณ ซึ่งอาจเป็นสัญญาณว่านกตัวนี้ก้าวร้าว
4. 
   

   
   4
   ค้นออนไลน์เพื่อหานักเพาะพันธุ์นกเลิฟเบิร์ด. มีฐานข้อมูลหลากหลายของเหล่านักเพาะพันธุ์นกที่คุณจะหาได้ออนไลน์ ซึ่งคุณอาจค้นหาโดยยึดตามรัฐ ตามเขตพื้นที่ต่างๆ และตามสายพันธุ์ของนกที่คุณชอบ^[5] จงระวังนกที่ขายในราคาสูงเกินสมควร และจงติดต่อโดยตรงเสมอเพื่อสานสัมพันธ์ก่อนที่คุณจะซื้อนกจากพวกเขา.^[6]
   

   • นักเพาะพันธุ์ที่มีชื่อเสียงส่วนใหญ่จะเลี้ยงนกของตัวเองมากับมือ หมายความว่าพวกเขาจะเกี่ยวข้องในทุกขั้นตอนของการเพาะพันธุ์ ตั้งแต่เลือกคู่ไปจนถึงสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีสำหรับการเพาะพันธุ์ในกรง และการบำรุงด้านอาหารกับโภชนาการของนก
   • นักเพาะพันธุ์จะเฝ้าดูไข่นกอย่างระมัดระวัง และดูแลพวกลูกนกจนกว่าพวกมันจะพบบ้านที่เหมาะสม นักเพาะพันธุ์บางคนจะป้อนอาหารด้วยมือเพื่อให้ลูกนกเชื่อง และแยกพวกมันออกจากพ่อแม่ การป้อนอาหารลูกนกด้วยมือ และการใช้มือทำให้เชื่อง เป็นวิธีที่ดีที่จะช่วยให้นกคุ้นเคยที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับมนุษย์ การทำเช่นนี้ทำให้เลิฟเบิร์ดส่วนใหญ่ที่เลี้ยงมากับมือเชื่องมากและเป็นสัตว์เลี้ยงที่น่ารัก^[7]
   • ในอเมริกานั้น เลิฟเบิร์ดที่นักเพาะพันธุ์เลี้ยงมากับมือ อาจมีราคาตัวละระหว่าง 1,400 บาท - 4,500 บาท สำหรับสายพันธุ์ที่พบได้ทั่วไปและที่กลายพันธุ์แล้ว โดยทั่วไปนั้น นกที่เลี้ยงดูโดยพ่อแม่นกซึ่งมีขายอยู่ตามร้านขายสัตว์เลี้ยงจะราคาถูกกว่านี้ แต่สายพันธุ์หายากและพวกกลายพันธุ์จะราคาแพงกว่าสายพันธุ์ปกติ^[8]
5. 
   

   
   5
   พาเลิฟเบิร์ดตัวใหม่ของคุณไปพบสัตว์แพทย์. นกอาจมีปัญหาสุขภาพที่คุณอาจมองไม่เห็น การพาเลิฟเบิร์ดตัวใหม่ไปพบสัตว์แพทย์จะช่วยยืนยันว่านกมีสุขภาพดี^[9]
   

   • หากคุณรู้ว่ากำลังจะซื้อเลิฟเบิร์ดในอนาคตอันใกล้ จงกำหนดวันนัดหมายกับสัตว์แพทย์ในทันทีหลังจากไปรับนกมาจากร้านหรือจากนักเพาะพันธุ์
   • จ่ายค่าบริการเพิ่มเติมให้สัตว์แพทย์จัดทำแผนการด้านสุขภาพ ที่จะช่วยให้เลิฟเบิร์ดของคุณมีชีวิตที่ยาวนานและมีสุขภาพดี แผนการนี้รวมทั้งการตรวจสุขภาพประจำปี และการดูแลทางการแพทย์ในกรณีฉุกเฉิน ^[10]
6. 
   

   
   6
   พิจารณายืนยันเพศของเลิฟเบิร์ด. เลิฟเบิร์ดไม่ใช่สัตว์ที่มีความแตกต่างระหว่างเพศอย่างชัดเจน ซึ่งหมายความว่าโดยทั่วไปนั้น คุณไม่อาจเพียงแค่มองดูแล้วบอกได้ว่านกตัวไหนเป็นตัวผู้หรือตัวเมีย วิธีดีที่สุดที่จะยืนยันเพศของเลิฟเบิร์ดคือให้สัตว์แพทย์ตรวจ DNA ของมัน หรือคุณอาจทำเองโดยใช้ชุดตรวจ DNA ^[11]
   

   • โดยทั่วไปนั้น ชุดตรวจ DNA มีราคาระหว่าง 525 บาท –770 บาท คุณจะจำเป็นต้องตัดเล็บนกสักชื้นหนึ่ง โดยตัดให้สูงกว่าปกติเล็กน้อย แล้วส่งตัวอย่างไปให้ห้องแลป
   • สัตว์แพทย์อาจขอตัวอย่างจากนกของคุณและส่งไปตรวจในห้องแลปเช่นกัน
   • ข้อแตกต่างบางประการระหว่างนกทั้งสองเพศที่คุณบอกได้ด้วยตา รวมทั้งการที่ตัวเมียมีแนวโน้มจะเกาะคอนโดยใช้พื้นที่มากกว่าตัวผู้ ตัวเมียจะตัวใหญ่กว่าตัวผู้เล็กน้อย และตัวเมียจะมีกระดูกเชิงกรานกว้างกว่านกตัวผู้ด้วย ซึ่งคุณสามารถใช้นิ้วชี้ตรวจสอบอย่างนุ่มนวล
   • ตัวเมียสายพันธุ์ที่ไม่มีขอบตาจะพยายามยัดวัสดุต่างๆ ไว้ใต้ปีกเพื่อนำไปใช้สร้างรัง ขณะที่นกตัวผู้สายพันธุ์ที่ไม่มีขอบตาจะพยายามทำเช่นกัน แต่จะล้มเหลว อย่างไรก็ตาม มีข้อยกเว้นเรื่องลักษณะนิสัยทั่วไปซึ่งขึ้นอยู่กับนกของคุณ

ส่วน2

หาที่อยู่ให้กับเลิฟเบิร์ดของคุณ

1. 
   

   
   1
   มองหากรงขนาดอย่างน้อย ยาว 18” กว้าง 18” สูง 18” ที่ร้านขายสัตว์แถวบ้านคุณ.เลิฟเบิร์ดเป็นนกที่คล่องแคล่วและขี้เล่น จึงต้องการกรงซึ่งมีพื้นที่พอใส่ของเล่นทั้งหมด กับมีคอนซึ่งจำเป็นต้องใช้เพื่อให้พวกมันมีอะไรทำอยู่ตลอดเวลา กรงยิ่งใหญ่เท่าไรจะยิ่งสะดวกสบายมากขึ้นเท่านั้นสำหรับนก^[12]
   

   • กรงสมควรจะมีซี่กรงตามแนวนอนอย่างน้อยสองด้าน ซี่กรงไม่ควรอยู่ห่างกันเกิน ¾” นิ้วเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการบาดเจ็บขึ้นได้
2. 
   

   
   2
   จงใส่คอนหลายอันไว้ในกรง โดยให้แต่ละอันแตกต่างกันทั้งเรื่องความกว้าง เส้นผ่าศูนย์กลาง และเนื้อวัสดุ. แต่ละกรงสมควรมีคอนอย่างน้อยสองถึงสามอัน ซึ่งแตกต่างกันทั้งขนาด รูปร่าง และเนื้อวัสดุ เพื่อช่วยให้เท้าของนกเกาะบนคอนได้อย่างมีสุขภาพดีและแข็งแรง คอนสมควรมีความหนามากพอที่นกจะยืนเกาะอยู่ได้อย่างสบายๆ โดยไม่เสียสมดุล คอนขนาดเล็กที่สุดสมควรมีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ½” ^[13]
   

   • มองหาคอนที่ทำจากแกนไม้ กิ่งไม้ตามธรรมชาติ ทรายและคอนกรีตหล่อ กับเชือก ^[14]
3. 
   

   
   3
   ตั้งกรงนกให้สูงจากพื้น อยู่ห่างจากกระแสลมแรง หน้าต่างที่เปิดอยู่ และห้องครัว. กรงนกสมควรจะยกสูงและตั้งห่างจากช่องระบายอากาศกับช่องประตู นกบางตัวอาจเป็นหวัดได้หากถูกกระแสลมในขณะที่ตัวเปียก เช่น หลังอาบน้ำ^[15]
   

   • เลิฟเบิร์ดสามารถจะอ่อนไหวได้กับควันและกลิ่นฉุน รวมทั้งเสียงดัง^[16] หากคุณสูบบุหรี่ อย่าสูบในห้องที่เลิฟเบิร์ดอยู่
4. 
   

   
   4
   ตั้งกรงไว้ในห้องที่เงียบและมีแสงสว่างดี. ^[17]ห้องที่มืดเกินไปอาจจะทำให้เลิฟเบิร์ดของคุณแสดงพฤติกรรมผิดปรกติและมีปัญหาสุขภาพ แต่ก็ไม่สมควรจะวางกรงใกล้กับหน้าต่างที่รับแดดเต็มที่ในเดือนต่างๆ ที่ร้อนที่สุดของปี เพราะอาจทำให้นกตัวน้อยเป็นโรคลมแดด หรือถึงตายได้^[18]
   

   • แสงแดดอ่อนซึ่งส่องเข้ากรงนกโดยไม่ผ่านการกลั่นกรองนั้นดีที่สุด เพราะช่วยให้นกได้รังสีอัลตราไวโอเลต- บี ที่จำเป็นเพื่อให้มีสุขภาพดี หากกรงเลิฟเบิร์ดอยู่ใกล้กับหน้าต่างซึ่งโดนแสงแดดอ่อน คุณอาจอยากพิจารณาลงทุนซื้อหลอดไฟพิเศษซึ่งให้รังสีอัลตราไวโอเลต-บี ในระดับปลอดภัย มาแขวนไว้เหนือกรงเลิฟเบิร์ด และอาจเปิดไฟ 8 ถึง 10 ชั่วโมง/ วัน เพื่อให้แน่ใจว่านกได้แสงแดดมากพอ^[19]
5. 
   

   
   5
   จงทำให้แน่ใจว่านกของคุณได้หลับยาวโดยไม่ถูกรบกวน 10-12 ชั่วโมงทุกคืน. การนอนมีความสำคัญสำหรับเลิฟเบิร์ด หากคุณกำลังจะเก็บเลิฟเบิร์ดไว้ในกรงภายในบ้าน คุณอาจจะต้องการผ้าคลุมกรงเพื่อช่วยให้นกหลับได้ในตอนกลางคืน^[20]
   

   • คุณอาจจะหากรงนอนขนาดเล็กให้กับนกของคุณด้วย หากไม่มีพื้นที่มากพอจะนำกรงขนาดใหญ่เข้ามาตั้งไว้ข้างในตัวบ้าน การใช้กรงนอนจะทำให้แน่ใจว่า นกของคุณมีพื้นที่ปลอดภัยและเงียบเพื่อใช้นอน
   • คุณสมควรให้นกนอนในเวลาเดียวกันทุกคืน และนำออกจากกรงนอนในเวลาเดียวกันทุกเช้า^[21]
6. 
   

   
   6
   ทำความสะอาดกรงนกของคุณสัปดาห์ละครั้ง. สมควรทำความสะอาดถาดกับจานในกรงนกทุกวัน แต่กรงนกเป็นบ้านของนก จึงสมควรทำความสะอาดสัปดาห์ละครั้ง^[22][23]
   

   • ใช้น้ำอุ่นกับสบู่. จับนกออกจากกรง แล้วเช็ดทำความสะอาดกรง คอน กับของเล่นทั้งหมดในกรง
   • คุณสามารถใช้ผลิตภัณฑ์ที่มีชื่อว่า เจลทำความสะอาด (Cleansing Gel) เพื่อทำความสะอาดกรงอย่างล้ำลึก ผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดนี้มีคลอรีนไดออกไซด์ที่ถูกทำให้เสถียร และปลอดภัยสำหรับนกของคุณ^[24]
   • จงระมัดระวังเวลาใช้สารละลายของสารฟอกขาวเจือจาง (diluted bleach solution) ฆ่าเชื้อโรคในกรงนก สารฟอกขาวเป็นพิษกับนก จึงต้องล้างกรงให้สะอาดหมดจดหลังจากได้ใช้สารละลายของสารฟอกขาวกับน้ำแล้ว หลังจากนั้น ให้นำกรงไปตั้งไว้กลางแดดเพื่อทำให้แห้งด้วยการตากลม^[25]
   • จงทำให้แน่ใจว่ากรงกับชามต่างๆ ปลอดกลิ่นของสารฟอกขาว ก่อนจะใส่นกกลับเข้ากรง

ส่วน3

ให้อาหารแก่เลิฟเบิร์ด

1. 
   

   
   1
   จงให้อาหารคุณภาพสูงแก่นกของคุณ. ขนาดที่ถูกต้องของอาหารสำหรับเลิฟเบิร์ด มีระบุด้วยรูปภาพไว้บนฉลากอาหารนก จงมองหาอาหารนกที่มีเมล็ดพืชคุณภาพสูง ซึ่งปอกเปลือกแล้ว และใส่รวมอยู่กับอาหารเสริมซึ่งมีวิตามินและแร่ธาตุต่างๆ เช่น อาหารเม็ด เลิฟเบิร์ดแต่ละตัวสมควรจะได้รับอาหารเม็ด หรืออาหารนกที่มีเมล็ดพืชเป็นหลักโดยเฉลี่ย 2-3 ช้อนชาต่อวัน^[26]
   

   • คุณอาจให้นกกินเมล็ดพืชแบบผสมได้ด้วย แต่จงจำใส่ใจว่าการใส่เมล็ดพืชไว้แบบหลวมๆ จะเปิดโอกาสให้นกสามารถจิกและเลือกเมล็ดพืชที่จะกินได้ อาหารนกยี่ห้อ นูทรี-เบอร์รี่ (Nutri-berries) ยี่ห้ออะวี-เค้ก (Avi-cakes) และยี่ห้อ เพลเลต–เบอร์รี่ (Pellet-berries) ทำให้เลิฟเบิร์ดต้องทำงานเพื่อแงะเมล็ดพืชแต่ละเมล็ดออกมากิน ดังนั้น นกของคุณจึงน่าจะได้กินเมล็ดพืชหลากหลายมากขึ้น^[27]
   • มองหาเมล็ดพืชแบบผสม (Seed mixes) จากร้านขายสัตว์เลี้ยงใกล้บ้านคุณ ซึ่งประกอบด้วยข้าวไรน์ (canary seed) ข้าวฟ่าง ข้าวเจ้าที่สีแล้ว ข้าวโอต ดอกคำฝอย (Safflower) กับเมล็ดทานตะวันจำนวนเล็กน้อย ข้าวโพดเป็นส่วนผสมที่นิยมกันมากสำหรับเลิฟเบิร์ด เช่นเดียวกันกับเมล็ดพืชงอก (sprouted seed)^[28]
2. 
   

   
   2
   ผสมผลไม้สดกับผักสดในอาหารสำหรับนกของคุณด้วย. คุณสมควรให้อาหารเม็ดและเมล็ดพืชแบบผสม เป็นอาหารหลักประจำวันสำหรับนก แต่ไม่สมควรให้อาหารนกเพียงแค่นี้ เพราะนกยังได้สารอาหารไม่เพียงพอ ประมาณ 5-10% ของอาหารนกของคุณสมควรเป็นผักและผลไม้สดขนาดพอดีคำ^[29]
   

   • จงให้ผลไม้ที่ดีต่อสุขภาพแก่นกของคุณ เช่น แอปเปิล องุ่น เบอร์รี่ มะละกอ และมะม่วง คุณสมควรป้อนผักให้นกของคุณกินด้วย ตัวอย่างเช่น แคร์รอต บรอกโคลี ซูกินี พืชตระกูลน้ำเต้า มันเทศปรุงสุก และผักใบสีเขียวเข้ม เช่น ผักเคล (kale) และผักกาดโรเมน (romaine)^[30]
3. 
   

   
   3
   ให้อาหารอร่อยและดีต่อสุขภาพแก่นกของคุณ. อาหารเหล่านี้รวมทั้งโฮล เกรน หรือธัญพืชที่ไม่ผ่านการขัดสีปรุงสุก เช่น ข้าวกล้อง พาสต้าโฮล เกรน ขนมปังมัลติเกรน และซีเรียลชนิดปลอดน้ำตาล เวลาใส่อาหารสดแก่นกของคุณ จงทำให้แน่ใจว่าได้เก็บอาหารทุกอย่างที่นกไม่กินออกจากกรงจนหมด อาหารจะได้ไม่เน่าเสีย คุณสมควรล้างชามที่อยู่ในกรงของพวกมันด้วย ก่อนจะใช้ใส่อาหารครั้งใหม่^[31]
   

   • ไม่เป็นไรหากเลิฟเบิร์ดจะร่วมแบ่งปันอาหารหลายชนิดที่คุณกิน แต่จงจำกัดปริมาณการบริโภคของมันสำหรับอาหารรสเค็ม รสหวาน ชนิดที่อมน้ำมัน และอาหารทอด เพื่อให้นกยังคงมีสุขภาพดี
4. 
   

   
   4
   จงทำให้แน่ใจว่านกของคุณเข้าถึงน้ำใหม่สะอาดตลอดวัน. อย่าให้เลิฟเบิร์ดกินน้ำประปาหรือน้ำที่ไม่ได้กรอง กรงนกส่วนใหญ่จะมีที่ใส่น้ำผูกติดมาด้วย ดังนั้น นกของคุณจึงเข้าถึงน้ำได้ตลอดเวลา^[32]
5. 
   

   
   5
   ห้ามให้นกกินแอลกอฮอล์ ช็อกโกแลต หรือเครื่องดื่มที่มีคาเฟอีน. สสารเหล่านี้สามารถฆ่าเลิฟเบิร์ดของคุณได้ แม้กินในปริมาณเพียงเล็กน้อย^[33]
   

   • คุณสมควรหลีกเลี่ยงไม่ให้นกกิน อะโวคาโด รูบาร์บ แอสปารากัส หัวหอม และพืชตระกูลถั่วดิบ ๆ เช่นถั่วและถั่วลันเตา กับผลิตภัณฑ์นม

1. 
   

   
   1
   อาบน้ำนกของคุณสัปดาห์ละครั้ง. การอาบน้ำเป็นประจำมีความสำคัญที่จะช่วยให้นกมีสุขภาพดีและปลอดโรค หากเลิฟเบิร์ดไม่อาบน้ำ ขนอาจจะมอมแมมหรือสกปรก^[34]
   

   • อาบน้ำฝักบัวให้นกโดยเติมน้ำในขวดสเปรย์ชนิดฉีดพ่นละอองฝอย ฉีดสเปรย์เหนือตัวนกของคุณหนึ่งถึงสองฟุต เพื่อที่น้ำหยดเล็กๆ จะได้ตกลงมาเหมือนสายฝน
   • ทำแบบนี้สี่ห้าครั้งเพื่อให้เลิฟเบิร์ดของคุณคุ้นเคยกับ “สายฝน” แล้วเริ่มใช้ปากไซร้ขนกับดูแลตัวของมันเอง
   • นกบางตัวชอบอาบน้ำ และจะกระโดดโลดเต้นอย่างมีความสุขในจานเซรามิกเล็กๆ ที่บรรจุน้ำจนเต็มเปี่ยม นกของคุณอาจจะเล่นน้ำจนสาดกระเซ็นอีกหลายนาทีด้วย
2. 
   

   
   2
   เช็ดตัวนกของคุณให้ดีและใส่ไว้ในห้องที่อบอุ่น. หลังจากอาบน้ำแต่ละครั้ง จงทำให้แน่ใจว่าคุณได้ใช้ผ้าเช็ดตัวผืนเล็กเช็ดตัวนกให้แห้งอย่างรวดเร็ว แล้วใส่ไว้ในห้องอุ่นๆ นกจะได้ไม่หนาวสั่นหรือเป็นหวัด^[35]
3. 
   

   
   3
   ตัดสินใจว่าจะขลิบปีกนกทุกๆ สองสามสัปดาห์หรือไม่. สิ่งนี้ไม่ใช่ส่วนที่จำเป็นต้องทำในการดูแลนก แต่จะช่วยให้นกเชื่อง การขลิบขนปีกจะป้องกันไม่ให้นกบินขึ้นไปชนพัดลมเพดาน หน้าต่าง และสิ่งที่มีศักยภาพจะเป็นอันตรายอื่นๆ อีกด้วย แต่การขลิบปีกเป็นที่ถกเถียงกัน เพราะจะเปลี่ยนวิธีบินของนก ทำให้นก "ตกสู่พื้นดินอย่างกะทันหัน" สร้างความเสียหายให้กับเนื้อส่วนหน้าอก ส่วนใหญ่ไม่นิยมใช้วิธีนี้แล้ว สนับสนุนมากกว่าให้ทำห้องที่ปลอดภัยสำหรับนก และฝึกนกให้มาหาเวลาที่คุณเรียก
   

   • หากคุณไม่สบายใจที่จะขลิบปีกนกด้วยตัวเอง อาจคุยกับสัตว์แพทย์เรื่องให้มืออาชีพผู้มีคุณสมบัติเหมาะสมช่วยขลิบปีกนกให้^[36]
   • หากคุณเลือกจะขลิบปีกนกด้วยตัวเอง สมควรให้มืออาชีพผู้ผ่านการฝึกอบรมมาลงมือขลิบปีกนกเลิฟเบิร์ดของคุณเป็นครั้งแรก เพื่อที่คุณจะได้สังเกตในระหว่างที่มืออาชีพขลิบปีกนกของคุณ โดยน่าจะใช้มือข้างหนึ่งจับนกไว้ ขณะใช้มืออีกข้างขลิบขนปีก^[37]
   • มืออาชีพสมควรจะขลิบขนปีกนกของคุณโดยเริ่มจากเส้นที่อยู่นอกสุดเพียง 5-6 เส้น และไม่สมควรขลิบออกจนถึงตอนบนของขนเส้นยาว นกจะมีขนสั้นสองชั้นปกคลุมเหนือขนเส้นที่ยาวกว่า คุณไม่สมควรจะตัดขนสั้นๆ เหล่านี้ออกในระหว่างการขลิบ มืออาชีพสมควรจะขลิบขนช่วงล่างออกประมาณหนึ่งในสี่ของความยาว โดยตัดออกเพียงขนส่วนปลายปีกเท่านั้น และสมควรขลิบตามแนวขนที่คลุมทับอยู่ข้างบน เพื่อให้ปีกที่ถูกขลิบออกดูเรียบเนียนเข้ากับตัวนก และไม่ทิ่มแทงผิวหนัง จนสร้างความระคายเคืองให้กับนก^[38]
   • คุณสมควรตัดเล็บเท้าของนกเพื่อให้เท้าได้รูปทรงตามปกติ ช่วยเรื่องการเกาะคอนข้างในกรง และลดโอกาสที่เล็บนกจะเกี่ยวเสื้อผ้าหรือเนื้อผ้า หากคุณไม่สะดวกใจที่จะตัดเล็บของนกเอง จงปล่อยให้มืออาชีพผู้มีคุณภาพช่วยตัดเล็บนกให้กับคุณ
4. 
   

   
   4
   ใช้ของเล่นที่ปลอดภัยสำหรับนก หรือทำของเล่นเอง. คุณสามารถหาซื้อของเล่นที่ปลอดภัยสำหรับนกตามร้านขายสัตว์เลี้ยงใกล้บ้าน และคุณยังสามารถทำของเล่นแบบง่ายๆ โดยใช้ฝาพลาสติกของขวดยาเม็ดหรือฝาขวดโซดา ยัดกระดาษทิชชู่สำหรับใช้ในห้องน้ำที่สะอาดๆ ใส่กล่องเล็กๆ หรือใช้ใบไม้และกิ่งไม้จากต้นไม้ชนิดที่ปลอดภัย เช่น กอกุหลาบ กอชบา และต้นหม่อน^[39]
   

   • อย่าวางกระจกไว้ในกรงนก เพราะเลิฟเบิร์ดจะปฏิบัติต่อภาพสะท้อนของตัวมันในกระจกราวกับเป็นคู่ของมัน^[40]
   • สับเปลี่ยนหมุนเวียนของเล่นในกรงนกเป็นประจำ เพื่อที่นกจะได้ไม่เบื่อ เปลี่ยนของเล่นชนิดใดก็ตามที่ฉีกขาดหรือเสียหาย เพราะอาจทำให้นกบาดเจ็บได้
   • จงแนะนำของเล่นใหม่สักชิ้นหนึ่งให้นกของคุณรู้จักในสถานที่เป็นกลางสักแห่ง ก่อนที่จะใส่ของเล่นในกรงของมัน เพื่อให้นกคุ้นเคยกับของเล่นชิ้นนั้น
5. 
   

   
   5
   ล้างมือทั้งก่อนและหลังอุ้มนก. นกอาจเป็นพาหะนำโรคมาสู่มนุษย์ และปัญหาอื่นๆ อาจทำให้คุณหรือนกของคุณป่วยหนักได้
6. 
   

   
   6
   จับนกออกจากกรงเพื่อเล่นด้วยเป็นประจำวัน. ทำเช่นนี้โดยเพิ่มเวลาจนใช้เวลาทั้งวันนาน 30 นาที เพื่อช่วยให้นกของคุณได้พบปะสมาคมที่ดี นกส่วนใหญ่มีความสุขกับการใช้เวลาบนบ่าของเจ้าของ อิงแอบอยู่ตามลำคอ หรือ ซุกซ่อนอยู่ตามเสื้อผ้า เช่น เสื้อสเวตเตอร์ หรือผ้าพันคอ^[41]
   

   • เวลานกเลิฟเบิร์ดเบื่อ พวกมันมีแนวโน้มจะเคี้ยวเสื้อผ้า เครื่องประดับ และจิกทึ้งกระดุม จงปกป้องเสื้อผ้าของคุณเวลาปล่อยนกออกจากกรง โดยสวมเสื้อผ้าที่นกไม่อาจจิกทึ้งได้ คุณยังสมควรหลีกเลี่ยงการสวมสร้อยคอเวลาที่นกอยู่กับคุณด้วย
   • คุณสามารถหาซื้อ “สร้อยคอนก” ซึ่งทำจากสายโซ่ที่ปลอดภัยสำหรับนกมาสวมใส่ สร้อยมีของเล่นเล็กๆ สำหรับนกห้อยอยู่กับข้อลูกโซ่ เพื่อให้นกมีบางสิ่งที่ปลอดภัยเอาไว้เล่นด้วย^[42]
7. 
   

   
   7
   ฝึกให้นกของคุณ "ก้าวขึ้น" ยืนบนคอนในกรงหรือบนของเล่น. ทำได้โดยเคาะบนของเล่น และค่อยๆ สอนให้มันก้าวขึ้นไป การฝึกเรื่องนี้จะช่วยควบคุมพฤติกรรมการหวงอาณาเขต ซึ่งตามปกติจะเกิดขึ้นเมื่อนกถึงวัยเจริญพันธุ์ ในช่วงเวลานี้ นกอาจจิกกัดสิ่งใดก็ตามที่เข้าใกล้บริเวณรังหรือกรงของมัน ^[43]
   

   • การสอนนกให้ก้าวขึ้นเกาะคอน จะช่วยให้เลิฟเบิร์ดออกจากอาณาเขตของมันโดยไม่จิกกัด และช่วยให้สงบลง
8. 
   

   
   8
   พูดด้วยน้ำเสียงนุ่มๆ และเคลื่อนไหวช้าลงเมื่ออยู่รอบตัวนก. เลิฟเบิร์ดฉลาดและเป็นนกอ่อนหวาน มีแนวโน้มจะเข้ากันได้ดีกับผู้คน พวกมันสามารถ “พูดได้”เหมือนกับนกแก้วชนิดอื่นๆ แม้ว่าจะไม่แตกฉานเรื่องคำศัพท์ต่างๆ จงดึงนกให้เข้ามีส่วนร่วมกับคุณ โดยพูดโทนเสียงต่ำๆ และส่งเสริมให้นกตอบโต้คุณ หรือทวนคำพูดของคุณ
   

   • พวกนกอาจกลัวจนตายได้ การทำให้นกตกใจกลัวอาจสร้างความเครียดมากพอที่จะเป็นอันตราย จนอาจถึงขั้นทำให้ตายได้ หลีกเลี่ยงการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว หรือทำเสียงดังรอบๆ เลิฟเบิร์ด
   • ไม่สมควรปล่อยให้สัตว์ล่าเหยื่อ เช่น แมว หมา และพังพอน ยุ่งเกี่ยวโดยตรงกับนกของคุณ
9. 
   

   
   9
   พานกของคุณไปหาสัตว์แพทย์อย่างต่อเนื่อง. นกส่วนใหญ่จะซ่อนอาการป่วยจนกว่าจะถึงขั้นอาการหนักแล้ว จึงดีที่สุดหากคุณจะพานกไปพบสัตว์แพทย์บ่อยๆ จะได้ตรวจสอบแต่เนิ่นๆ เพื่อหาร่องรอยใดๆ ของอาการป่วย หรือปัญหาทางการแพทย์ใดๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้^[44]